Şundan Bundan Biraz

2012 yılının son hafta sonu arılarımı ziyarete gittim. Araba arıların yanına kadar gidemediği için 150m kadar yürümek zorunda kaldık ama yapacak bir şey yok.

Bu sonbaharda fırsat bulup bir türlü ilaçlama yapamamıştım, mazeret çok, havalar soğumadı,sonra yağmurlar başladı vs.vs. Neyse geç yapmak hiç yapmamaktan iyidir. Ben iki yıldır formik asidi kilitli poşet içine koyduğum pamuğa yediriyorum, kilitli poşete küçük bir delik açıp kovana veriyorum. 2011 de bu konuda bir sıkıntı çıkmadı, bu senede öğle yaptım.

12 Aralıkta verdiğim keki bu arı temizlemiş. Bir kısmını yemliğe bir kısmını poşette vermiştim, poşetteki tamamen bitmiş, yemlikteki de çok az kalmış, elim değmişken kekide yeniledim.

Bunların ne olduğunu bende bilmiyorum, aslında arkadaşım Yükselen ne soğanı olduğunu söyledi ama ben unuttum. Yükselen Urlada oturan lise arkadaşım, onu ziyarete gitmiştim soğanları o verdi bende diktim. Bakalım çıkınca ne olduğunu göreceğiz. Küçük saksının içinde vermişti, dikmeye başlayınca gördüm ki bir sürü soğan var, muhtemelen çıktıktan sonra seyreltmek gerekecek.

Aslında Türklerin her boyunda olan ama değişik usullerde tüketilen Afyondaki köyümde de yapılan ve tadını özlediğim Tirit yemeği. Bu yufkaları hazırlamak çok emek istiyor, tanıdığım yufkacı yaparım dedi, bende yaptırdım. Daha ince olacak ustam dedikçe tamam abi dese de tam istediğim incelikte olmadı. Et olarak ise bizde kaz kesilir ve kaz suyuna bu yufkalar değişik şekillerde ( ufalanıp üzerine su dökme,bir kişinin kontrolünde yağlı suya batırıp tepsiye bırakılıp oradan tüketme yada bizim yaptığımız gibi ortaya yağlı su konup kişinin küçük parçalar halinde ıslatıp yeme)ıslatılarak yenir. Bizde kaz bulamadık ama daha önceden kalan kaz yağını dolapta saklıyordum, tavuk kaynatıp kaz yağıyla çeşnilendirdik. Nefis körlemek dedikleri şey işte, idare ettik.

Tirit sonrasında ise tavuk etinin icabına bakıldı, yemeğin başı ve sonu resimlendi, arası bizde saklı kalsın:))